17/9/15

Βούτσιτς το παιδί του αλβανού

Αχ να ‘μουν στο φουστάνι σου
κουμπί μαλαματένιο
 χάντρα στο κομπολόι σου
 το μαργαριταρένιο

Όπως σε εμάς βάζουν γυφυραίους στη Σερβία έκαναν πρωθυπουργό το μπάσταρδο ενός κομμουνιστή αλβανού ονόματι Μουσλίου, που τον μεγάλωσε η μάνα του με το όνομα του πρώτου άνδρα της

  Σάλος από τις ομολογίες Βούτσιτς

Αμερικανικές δημοσιογραφικές πηγές, του Λευκού Οίκου, αποκάλυψαν χθες, σύμφωνα με τη δική τους «οφ δη ρέκορντ» ενημέρωση , σε σέρβους δημοσιογράφους, σειρά προτάσεων και δεσμεύσεων του κ. Βούτσιτς προς τον αμερικανό αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν.
Η βασική πολιτική πληροφορία είναι ότι απαντώντας στις «αμερικανικές επισημάνσεις» για τη μη επιβολή των αμερικανικών κυρώσεων στη Ρωσία, ο κ. Βούτσιτς είπε, πως ο ίδιος πιστεύει στις δυτικές αξίες, και πως αν εξαρτάτο μόνον από εκείνον θα είχαν επιβληθεί οι κυρώσεις, και πως, «ούτε εκείνος», «ούτε κανείς από την οικογένειά του», είναι προσανατολισμένοι προς τα ανατολικά, και ότι η φιλορωσική στάση της κυβέρνησης του, οφείλεται στον πρόεδρο Τόμισλαβ Νίκολιτς και τον αρχηγό των σοσιαλιστών Ίβιτσα Ντάτσιτς.

Ο κ.Βούτσιτς ζήτησε από τον κ. Μπάιντεν την αμερικανική υποστήριξη για να κάνει πρόωρες εκλογές τον Απρίλιο σε όλα τα επίπεδα, (για Βουλή και πρόεδρο Δημοκρατίας), παράλληλα με συνταγματική μεταρρύθμιση, που θα ενισχύει τις εξουσίες του προέδρου στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα και θα διευκολύνει την πάταξη της διαφθοράς.
Ο κ. Βούτσιτς είπε στους αμερικανούς ότι σκέπτεται να μεταπηδήσει στην προεδρία της Δημοκρατίας και για πρωθυπουργό προορίζει τον εκσυχρονιστή
και μεταρρυθμιστεί υπουργό οικονομικών κ. Ντούσαν Βούγιοβιτς.
Παράλληλα οι αμερικανικές πηγές υποστήριζαν ότι ο Λευκός Οίκος ήταν «προετοιμασμένος» για το «σχέδιο Βούτσιτς» από τα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας στο Βελιγράδι.
Σύμφωνα με τα ίδια ρεπορτάζ, ο κ. Βούτσιτς είπε ακόμα στον Μπάιντεν ότι στις Βρυξέλλες συμφωνήθηκε να γίνει δεκτή η ένταξη του Κοσσόβου στην ΟΥΝΕΣΚΟ χωρίς κλιμάκωση των σερβικών αντιδράσεων , ότι θα μπορούσε να εγκατασταθούν σε εγκαταλελειμμένα σπίτια σε χωριά της Σερβίας οι πρόσφυγες που θα ήθελαν να ασχοληθούν με τη γεωργία, και ότι θα ασκήσει την επιρροή του για να τεθεί υπό έλεγχο ο Μίλορνατ Ντόντικ, που αντιδρά στην ενίσχυση των εξουσιών της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Οι αντιπολιτευόμενοι Σέρβοι σχολιαστές συνδέουν αυτές τις πληροφορίες με τις δηλώσεις του κ. Βούτσιτς κατά τη συνάντηση του στο Στέητ Ντηπάρτμεντ με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι όπου τόνισε ,«επιθυμούμε να γίνει η Σερβία ένας μικρός αλλά αξιόπιστος εταίρος των ΗΠΑ στο μέλλον».

Από την πλευρά του ο κ. Κέρι είπε: «Σχεδιάζουμε να μιλήσουμε για την ανάπτυξη των οικονομικών και ενεργειακών σχέσεων. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία όλων των ανεξάρτητων κρατών της περιοχής και αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν πάντα οι πιέσεις των διαφόρων γειτόνων. Παρ 'όλα αυτά, χαιρετίζουμε τον πρωθυπουργό και την ισχυρή επιθυμία της χώρας του να ενισχύσει τις σχέσεις με την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες». Ο κ. Κέρι ,πριν από την έναρξη των συνομιλιών, δήλωσε ότι οι ΗΠΑ χαιρετίζουν την πρόοδο στη συμφωνία-πλαίσιο του 2013 μεταξύ της Σερβίας και του Κοσσυφοπεδίου». Ο Πρωθυπουργός της Σερβίας ενώπιον των δημοσιογράφων αναφέρθηκε στην «προσφυγική κρίση», είπε ότι χρειάζεται μια συνολική λύση στην κρίση από την ΕΕ, πρόσθεσε ότι ελπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση να καταλήξει σε μια απόφαση στις 22 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης των υπουργών Εσωτερικών και ότι η Σερβία θα ενεργεί σύμφωνα με αυτή. Ο κ. Κέρι επαίνεσε τις εξαιρετικές προσπάθειες που καταβάλλονται από τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του για την επίλυση της κρίσης των προσφύγων.

Εξ άλλου έξω από το Ινστιτούτο Brookings όπου μίλησε χθες ο κ. Βούτσιτς τον αποδοκίμασε ια ομάδα μια ομάδα νεαρών αλβανοπαίδων που κρατούσαν χειρόγραφα πλακάτ που έγραφαν, «Η οικογένειά σου δεν είναι ο ιδιοκτήτης της Σερβίας», « Χτύπα τους διεφθαρμένους Σέρβους», «δώσε ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στη Σερβία», «πιάσε τους δολοφόνους της δεκαετίας του ενενήντα».

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το ζητουμενο ειναι να ψηφισουν οπως πρεπει οι Σερβοι. Αλλα κυριε Σπυρο θα πρεπει να δραστηριοποιηθει και αντιπροπαγανδα των Ρωσων. Δεν μπορεινα αφηνουν τον καθε γελοιο να παιζει μπαλα μονος του. Υπηρεσιες εχουν. Ας τον κανουν τον καθε καραγκιοζη απατεωνα ρομπα.....Δεν παιζονται αλλιως.

Ανώνυμος είπε...

του Σλάβοϊ Ζίζεκ

Φεύγοντας από την πατρίδα τους, οι πρόσφυγες ονειρεύονται να φτάσουν στη Σκανδιναβία, στη Βρετανία ή στη Γερμανία. Κι όχι μόνο ονειρεύονται, αλλά απαιτούν από τις ευρωπαϊκές αρχές να τους μεταφέρουν στον προορισμό της επιλογής τους. Υπάρχει κάτι αινιγματικά ουτοπικό στην απαίτησή τους: Λες και αποτελεί καθήκον της Ευρώπης να εκπληρώσει τα όνειρά τους, τα οποία, παρεμπιπτόντως, δεν μπορούν να εκπληρώσουν οι περισσότεροι Ευρωπαίοι (πολλοί κάτοικοι της νότιας ή της ανατολικής Ευρώπης θα προτιμούσαν να ζουν στη Νορβηγία). Ακριβώς όταν είναι κάποιος βυθισμένος στη φτώχεια, την απελπισία και τον κίνδυνο, αναζητά την ουτοπία με μεγαλύτερη αδιαλλαξία. Η σκληρή αλήθεια, όμως, την οποία πρέπει να δεχθούν οι πρόσφυγες είναι ότι «η Νορβηγία δεν υπάρχει», ακόμη και στη Νορβηγία.


Το ανθρώπινο είδος πρέπει να προετοιμαστεί να ζήσει με έναν πιο «πλαστικό» και νομαδικό τρόπο. Ένα είναι βέβαιο: Η εθνική κυριαρχία πρέπει να επαναπροσδιοριστεί ριζικά και να βρεθούν νέες μέθοδοι συνεργασίας και λήψης αποφάσεων.

Πρώτον, η Ευρώπη πρέπει να επαναλάβει τη δέσμευσή της να μεταχειρίζεται με αξιοπρέπεια τους πρόσφυγες. Εδώ δεν μπορεί να γίνουν συμβιβασμοί: Οι ευρείες μεταναστεύσεις είναι το μέλλον μας και η μόνη εναλλακτική λύση είναι η βαρβαρότητα (αυτό που μερικοί αποκαλούν «σύγκρουση πολιτισμών»).

Δεύτερον, ως συνέπεια αυτής της δέσμευσης, η Ευρώπη πρέπει να επιβάλει σαφείς κανόνες και ελέγχους. Οι πρόσφυγες πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν τους νόμους και τα ήθη των ευρωπαϊκών κρατών: Η θρησκευτική, εθνική ή σεξουαλική βία δεν είναι αποδεκτή, όπως δεν είναι αποδεκτή οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής της θρησκείας του ενός στους άλλους. Οι κανόνες αυτοί πρέπει να επιβάλλονται ακόμη και με κατασταλτικά μέτρα- τόσο εναντίον των ξένων φονταμενταλιστών όσο και των εγχώριων ρατσιστών.

Τρίτον, πρέπει να εφευρεθεί ένα νέο είδος διεθνούς στρατιωτικής και οικονομικής επέμβασης, που θα αποφεύγει τις νεοαποικιοκρατικές παγίδες του πρόσφατου παρελθόντος. Οι περιπτώσεις του Ιράκ, της Συρίας και της Λιβύης δείχνουν πώς το λάθος είδος επέμβασης (στο Ιράκ και τη Λιβύη), καθώς και η μη-επέμβαση (στη Συρία) οδηγούν στο ίδιο αδιέξοδο.

Τέταρτον, σημαντικότερο και πιο δύσκολο απ' όλα, πρέπει να υπάρξει μια ριζική οικονομική αλλαγή που θα αίρει τις συνθήκες οι οποίες δημιουργούν πρόσφυγες. Χωρίς τη μεταμόρφωση του παγκόσμιου καπιταλισμού, μετανάστες από την Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ θα πάρουν σύντομα τον ίδιο δρόμο με τους μη Ευρωπαίους πρόσφυγες. Όταν ήμουν νέος, μια τέτοια οργανωμένη προσπάθεια ονομαζόταν κομμουνισμός. Ίσως να πρέπει να τον επανεφεύρουμε. Ίσως αυτό να είμαι μακροπρόθεσμα, η μόνη λύση.

(Πηγή: London Review of Books)


http://www.amna.gr/article-featured.php?id=88718

Ο Σλάβοϊ Ζίζεκ είναι Σλοβένος φιλόσοφος